ماركسيسم اسلامی يا اسلام ماركسيستی – بيژن جزنی

توضيح: همۀ آثار رفيق بيژن جزنی در زندان و طی سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ نوشته شده است.

ماركسيسم اسلامي يا اسلام ماركسيستي به مثابه يك ايدئولوژی و به مثابه استراتژی و تاکتيک چيست و چه نقش و اثری در جنبش انقلابی معاصر دارد ؟

مقدمه :

در دوران پيش از تاريخ ، انسان برای توجيه طبيعت و در راه غلبه بر آن، اولين اعتقادات دينی‌اش را بوجود آورد. انسان پيش از تاريخ در مقابل طبيعت، ضعيف و نادان بود و اين ضعف و نادانی او را وادار به پرستش موهومات و عناصر طبيعت کرد. اديان معاصر در جهان امروز به دنبال يک سير تکاملی به ظهور رسيده‌اند. «توتميزم»، «فتيشيسم» و اشکال تکامل يافته پرستش ارباب انواع، زمينه‌های تاريخی و طبيعی اديان يکتاپرستی به شمار می‌روند.

مذهب، هنر و مارکسیسم – الکساندر باگدانف – ۱۹۲۴

دو مسئله بزرگ برای پرولتاریا در عرصه هنر وجود داشته که می‌باید حل گردد. اولین مسئله خلاقیت مستقل، که همانا آگاهی از خود و دنیا به صورت تجسمات زنده و هماهنگ، و عرصه نیروی فکری به صورت اشکال هنر. دومین مسئله به دست آوردن میراث‌ها تسلط بر گنجینه‌های هنری که در گذشته خلق گردیده، و کوشش در تلفیق کلیه زیبایی‌ها و شکوفایی موجود در آن‌ها بدون تسلیم گردیدن به محتوای بورژوازی و یا فئودالی منعکس در آن.

حل دومین مسئله نیز هم چون مسئله اول چنان آسان نبوده و ما سعی می‌کنیم که جوانبی کلی برای حل این مسائل جویا شویم.

یک فرد مذهبی که با جدیت و دقت تمام، یک عقیده دیگری را مطالعه می‌کند همواره خود را در معرض خطر پذیرش آن کیش و عقیده و یا پذیرش بخشی از آن اعتقادات قرار می‌دهد که از دیگاه مذهبی چنین عملی کفر محسوب می‌گردد.

محمد بشری میرنده – دکتر باقر مؤمنی

آورده‌اند هنگامی که محمد پیامبر اسلام درگذشت «عمربن خطاب به میان مردم آمده گفت شنیده‌ام که برخی منافقین گمان کرده‌اند که رسول خدا (صلی‌الله ‌علیه ‌و ‌آله) مرده است ولی به خدا سوگند رسول خدا (ص) نمرده است و به نزد پروردگار خویش رفته چنانچه موسی‌بن‌عمران نزد خدا رفت و چهل شب از قوم خویش پنهان شد و پس از آن که درباره‌اش گفتند او مرده است به نزد مردم بازگشت. رسول خدا (ص) هم بازخواهد گشت، و باید دست و پای هرکس را که خیال کرده رسول خدا (ص) مرده است، قطع کرد».

پیامبر جزیرةالعرب و کتاب عربی او – دکتر باقر مؤمنی

برخلاف شایعه و تصوری که بعدها، پس از هجوم اعرابِ مسلمان به سرزمینهای خارج از حجاز و پذیرش اسلام از جانب مردم این سرزمینها، رایج شده و جا افتاده محمد و قرآن و اسلام در واقع پدیده‌هائی مطلقاً خاص سرزمین عربستان و امّت عرب هستند و بهیچوجه جنبۀ جهانی ندارند و از آغاز تا به آخر نیز محمد و خدایگانش چنین ادعائی نداشته‌اند، و بهترین و معتبرترین سند این مدعّا نیز خود قرآن، کتاب آسمانی محمد و مسلمانان است.

ابتدا به محمد و رسالت و نبوّت او بپردازیم:

فتوای آدم‌کشی فسیل‌های قرون وسطایی، رسوایی جدید جمهوری اسلامی

جمعه، ٢۹  اردیبهشت ۹۱- در ایران هیچ کس بهتر از خودِ جمهوری اسلامی نمی‌توانست ماهیت مذهب و نقش دستگاه انگل روحانیت را در تحمیق، سرکوب و اسارت یک ملت، فاش و برملا سازد.
جمهوری اسلامی از روزی که به نام الله و حاکمیت اسلام ناب محمدی در ایران استقرار یافت، به توده‌های مردم ایران نشان داد که مذهب چیزی جز وسیله‌ای برای تحمیق و اسارت فکری نبوده و نیست. نشان دادکه دستگاه روحانیت ابزاری‌ست در دست طبقه حاکم ستم‌گر برای انقیاد توده مردم.

جدائی دین از دولت و رویکرد کمونیستی در برخورد به مذهب

مذهب از جمله ابزارهایی است که همواره توسط نظام های طبقاتی و استثمارگر برای تحمیق توده‌های مردم  و اسارت معنوی آنها به کارگرفته شده است.

در سراسر دوران جامعه طبقاتی، مذهب نقش بسیار مهمی در خدمت حفظ قدرت و تحمیل اراده سیاسی برده داران، فئودال ها و سرمایه داران بر توده های تحت ستم، ایفا کرده است. در این میان، دولت‌های مذهبی با تلفیق دین و دولت در جامعه، نه تنها استثمار و بهره کشی توده های زحمتکش را به امری الهی تبدیل کرده اند، بلکه با جاری کردن قوانین مذهبی در متن جامعه، به بی رحمانه ترین شکل ممکن توده‌های مردم را سرکوب، آزادی های سیاسی و اجتماعی را محدود  و فراتر از آن، حتا آزادی های خصوصی و فردی توده های مردم را نیز از آنان سلب کرده اند.

ديدگاه: پاسخ به «خداپرست»ها

فردی با نام «خداپرست» کامنتهایی در وبلاگ پیشگام – هواداران سازمان فدائیان(اقلیت) گذاشته است. از آنجایی که به نظرم جوانی جویای پاسخ می آمد (و نه حزب الهی قمه کش) تصمیم گرفتم پاسخ زیر را خطاب به او و همفکرانش بنویسم.

قبل از ورود به موضوع یک تذکر را لازم می دانم. شرایط سیاسی ایران بعد از حوادث انتخابات ۱۳۸۸ جوانانی که قبلا نسبت به سیاست و مسائل اجتماعی بی تفاوت بودند را به حرکت واداشته است،  یعنی چیزی که پس از رسوایی جریان دوم خرداد نیز اتفاق افتاده بود و منجر به پدید آمدن نسل جدیدی از مبارزان سیاسی شد. هم اکنون این پدیده می تواند در مقیاس بزرگتری تکرار شود. از اینرو لازم است که کمونیستها حداکثر سعی شان را برای جذب نیروهایی که شروع به خارج شدن از رکود و بی تحرکی کرده‌اند بنمایند. در این راه نباید دچار برخوردهای هیستریک شد و هر کس که اندک مخالفتی نشان داد را دشمن پنداشت. همین به اصطلاح «دشمنان» امروزند که مبارزان فردا را خواهند ساخت، اگر که راه درست به ایشان نشان داده شود.

حال به نوشته «خداپرست» می پردازم.

وی در کامنت نخست خود درباره متن سخنرانی رفیق ژاله متین با نام «چگونه انسان خدا را آفرید؟» سعی کرده وجود خدا را از نظر فیزیکی اثبات کند. و در کامنت دیگری که در اصل درباره متن «تضاد خرافات مذهبی و علم، حل ناشدنی ست» نوشته و جاهای دیگری کپی کرده، سعی نموده که ماتریالیسم را زیر سوال برد.

دیدگاه‌: ۲ آوریل ۱۸۷۱، کمون پاریس: جدائی دین از دولت

جمهوری فرانسه

شماره ۵۹

آزادی ـ برابری ـ برادری

کمون پاریس

نظر به این که نخستین اصل از اصول جمهوری فرانسه(۱)، آزادی است؛

نظر به این که اولین اصل آزادی ، آزادی اندیشه است ؛

نظر به این که بودجه ی ادیان خلاف اصل آزادی اندیشه است؛ زیرا شهروندان را برخلاف اعتقاد شخصی شان مجبور به پرداخت مالیات می کند؛

نظر به این که روحانیت، در عمل، شریک جرم جنایات رژیم سلطنتی، علیه آزادی بوده است؛

کمون پاریس مقرر می دارد:

روند پیدایش "الله"‏ در قرآن – باقر مؤمنی

روند پیدایش «الله»‏ در قرآن

باقر مؤمنی

چنانکه معلوم است دین اسلام از بت پرستی و شرک حاکم بر ‏عربستان، و هم چنین از دین‌های دیگر، با نام خدای برتر و یکتائی بنام ‏‏»الله» متمایز می‌شود. اما آنچه باید به آن توجه داشت اینست که این نام ‏تا چند سال پس از بعثت و گسترش دعوت محمد پیامبر اسلام به ‏یکتاپرستی، هنوز شناخته شده نیست و رد پایی در قرآن ندارد، و تازه ‏هنگامی هم که «رب» یا خدایگان محمد با نام معینی مشخص می‌شود ‏این نام «الله» نیست بلکه در مرحلۀ اول «رحمان» نامیده می‌شود.

در ‏حقیقت چنانکه در تاریخ، و همچنین در قرآن، ثبت شده محمد آوازۀ ‏پیامبری خویش را با نام «رب» یا خدایگانی اعلام و آغاز می‌کند که ‏آفرینندۀ انسان و آموزگار و راهنمای بزرگوار اوست:‏

چگونه انسان خدا را آفريد؟

در ادامۀ سلسله مقالاتی در مورد مذهب، مطلبی از «ژاله متين» برايتان انتخاب کرده‌ايم. برای مراجعه به آرشيو مطالب وبلاگ در مورد دين و مذهب اينجا کليک کنيد.

چگونه انسان خدا را آفريد؟

ژاله متين (متن يک سخنرانی)

برای ورود به مبحث اصلی که چگونه انسان خدا و دين را آفريد لازم است اول بررسی شود که خود انسان ابتدا چگونه وطی چه پروسه‌ای بوجود آمد و منشاء حياتش چيست؟

برای اينکه منشاء حيات انسان را بررسی کنيم ضروريست که ابتدا منشاء حيات بطور کلی بررسی شود. برای اين بررسی دو ديدگاه عمومی و کاملا متضاد وجود دارد:

١- ديدگاه اديان و مذاهب

٢- ديدگاه ماترياليزم علمی

نگاه كوتاهی به قتل‌ها یا ترورهای سیاسی در صدر اسلام

امید مهری

چندی پیش جامعه شناس و تاریخ‌دان بلند آوازۀ ایران، آقای باقر مؤمنی مطلبی در مورد قتل‌ها و ترورهای سیاسی دراسلام منتشر نمود. پس از آن آقای ی.علوی كوشید تا نقدی بر نوشتۀ فوق الذكر بنویسد. آقای علوی این نقد را با دید «روشن فكر دینی» نوشت و لذا دارای تناقضات فراوانی بود. به قول آقای رضا مرزبان مقولۀ «روشن فكر دینی» مقوله ای مبهم است. زیرا به محض این كه سخن از «دين» می‌شود و کسانی که «مؤمن» هستند، در پَسَش بايد نوعی جزم انديشی را انتظار کشيد. این جزم اندیشی از آن جایی ناشی می‌شود كه كسی كه می‌گوید «مؤمن» به نظری يا دينی است لزوماً در نقطه‌ای چشم بر واقعیات می‌بندد تا چشمۀ ایمان كور نشود.

باری، نوشتۀ حاضر قصد دارد كه ادامۀ كوتاهی بر نوشتۀ آقای مؤمنی باشد و بار دیگر نگاهی به قتل‌ها یا ترورهای سیاسی در همان صدر اسلام و دوران پیامبر آن، محمد ابن عبدالله، بیاندازد.

نخستین ترورهای فردی سیاسی و کشتارهای جمعی در جامعۀ مدنی اسلامی

باقر مومنی

یکی از بحث‌هائی که این روزها میان اصلاح طلبان و طرفداران اسلام  اصیل یا به قول خودشان اسلام ناب محمدی، به صورت داغی مطرح است مساله اعمال خشونت نسبت به غیر مسلمانان از یک سو و رأفت و تساهل در اسلام از سوی دیگر است و یکی از وجوه این بحث بگو مگوهایی ست که درباره قتل‌های سیاسی پنهانی و توطئه آمیز مخالفان حکومت اسلامی، یا به اصطلاح معروف قتل‌های زنجیره‌ای، در جبهۀ وسیع صاحبنظران اسلامی در گرفته است.

شاید ذکر این نکته نابجا نباشد که در شرایط فکری حاکم امروز بر جامعه ایران اوضاع چنان به سود نظریه مدارا و تسامح است که طرفدراران اسلام اصیل با همۀ جسارت و شجاعتی که از خود در بیان عقیده اسلامی‌شان نشان می‌دهند چندان به صراحت در مورد قتل‌های سیاسی سال‌های حاکمیت جمهوری اسلامی، که به صورت پنهانی و توطئه آمیز صورت گرفته سخن نمی‌گویند و عاملان اصلی این قتلها نیز نه تنها از کار خود آشکارا دفاع نمی‌کنند بلکه می‌کوشند تا نقش خویش را در پرده نگاه دارند، در حالی که طبق اسناد و روایات دست اول و خدشه ناپذیر تاریخی و حتی بسیاری از احکام قرآنی، اینگونه قتل‌ها یکی از سنت‌های جاری مدینة‌النبی یا به قول اصلاح طلبان امروزی، جامعه مدنی اسلامی‌ست که در اصل به خود پیامبر اسلام و حاکمیت اسلامی در زمان او باز می‌گردد و مسلمانان واقعی حتی با وجود مواجهه با خطرات احتمالی، در اجرای دستورات آن حضرت در اینگونه موارد به یکدیگر پیشدستی می‌کرده‌اند.