به مناسبت ١٦آذر و موقعیت کنونی جنبش دانشجویی ایران

شرایط حاکم بر ایران، تعمیق روزافزون تضادهای درونی جمهوری اسلامی و روند تحولات منطقه ای و جهانی، موقعیت حساسی را برای طبقه کارگر ایران، جنبش اعتراضی توده های مردم به صورت علی العموم و جنبش های دمکراتیک درون جامعه به طور اخص بوجود آورده است.

در وضعیت کنونی، جامعه ایران با شرایط سیاسی پرالتهابی روبروست. از یک سو، گسترش فساد، درگیری های درونی هیئت حاکمه و تعمیق تضادهای باندهای رژیم، جمهوری اسلامی را با خطر فروپاشی مواجه کرده است، و از سوی دیگر، توده های مردم ایران در زیر آوار ویرانگر فقر، گرانی، بیکاری و سرکوب های عریان و لجام گسیخته رژیم حاکم، جانشان به لب رسیده و به سان آتش زیر خاکستر در انتظار شعله کشیدن هستند.

سیر شتابان تغییر و تحولات منطقه ای و جهانی، سقوط دیکتاتورهای مادام العمر در تعدادی از کشورهای آفریقایی همچون بن علی در تونس، حسنی مبارک در مصر، قذافی در لیبی ، برکناری عبدالله صالح در یمن و نیز افزایش فشار و صدور پیاپی چندین قطعنامه نهادهای بین المللی علیه جمهوری اسلامی آنهم طی یک هفته، مجموعا دست به دست هم داده، شرایط عینی ویژه ای را برای خیزش و گسترش علنی مبارزات توده های مردم ایران فراهم کرده است.

دانشجویان، آماده‌ی نبرد در سال جدید

جمعه، 1 مهر 90- در حالی که جمهوری اسلامی در ادامه‌ی سیاست تبعیض جنسیتی علیه زنان، اجرای طرح تفکیک جنسیتی را در دانشگاه‌ها در دستور کار خود قرار داده است، دانشجویان که مخالف پیشبرد این سیاست ارتجاعی اسلامی در دانشگاه‌ها هستند، از هم اکنون در آستانه‌ی سال جدید تحصیلی، در تدارک برپایی اعتراضات برای مقابله با این سیاست و به عقب‌نشینی واداشتن رژیم برآمده‌اند.

بیانیه‌هایی توسط دانشجویان در محکومیت این اقدام رژیم انتشار یافته که خواهان مقابله و اعتراض جدی دانشجویان تمام دانشگاه‌ها برای متوقف ساختن این طرح رژیم شده‌اند.

حداقل ٣ کشته و ٨٠ زندانی سهم دانشجویان از سرکوب هفته‌های اخیر بوده است

نتیجه‌ی سرکوب هفته‌های اخیر در دانشگاه‌های ایران حداقل ٣ کشته و ٨٠ زندانی بوده است. هر ٣ (سه) جان باخته اعتراضات ٢۵ بهمن و اول اسفند که تاکنون شناسایی شده‌، دانشجو بوده‌اند.

در این هفته‌ها هم چنین حداقل ٨٠ دانشجو نیز بازداشت شده و هم‌چنان بر این تعداد افزوده می‌شود. تعدادی از این دانشجویان در جریان اعتراضات اخیر و تعدادی دیگر قبل و بعد از آن دستگیر شده‌اند. دانشجویانی از دانشگاه‌های تهران، هنر، مازندران، پلی‌تکنیک، صنعتی شریف، دانشگاه آزاد و فردوسی مشهد، دانشگاه شهرکرد، یاسوج، بین‌المللی قزوین در جریانات اخیر دستگیر شده‌اند. ازمیان دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف بیش از ١۶ نفر دستگیر گردیده‌اند.

تأثیر حماسه سیاهکل بر جنبش دانشجویی ایران

چهل سال از تولد سازمان چریک های فدایی خلق ایران گذشت. چهل سال پیکار،مبارزه و از خودگذشتگی، چهل سال در میانه اشک و آتش و خون، چهل سال امید و انتظار، چهل سال شکست و پیروزی، چهل سال مقاومت علیه استبداد سلطنتی و ارتجاع مذهبی جمهوری اسلامی، چهل سال افتادن و دوباره برخاستن، چهل سال پایداری بر سر اهداف مسلم کارگران و توده های زحمتکش ایران.

در طی این سال ها، ده ها تن از با ارزش ترین رهبران سازمان، در وفاداری به سوسیالیسم و آرمان های طبقه کارگر جان باختند، بسیاری از اعضاء و کادرهای ارزنده سازمان، در شکنجه گاه های مخوف ساواک  و یا جمهوری اسلامی به قتل رسیدند، صدها تن از اعضاء و هواداران سازمان پس از دستگیری و تحمل شکنجه های وحشیانه اعدام شدند و هزاران تن دیگر نیز، سال هایی از زندگی دوران پر بار مبارزاتی شان را در شکنجه گاه ها و زندان های دو رژیم آدم کش شاه و خمینی با شکنجه های مرگ آور سپری کرده اند.

پخش تراکت و اطلاعیه در دانشگاه‌های تهران در ارتباط با ١۶ آذر روز دانشجو

در حالی که تنها ۵ روز به ١۶ آذر روز دانشجو ‌مانده است، صدور و پخش اطلاعیه و تراکت‌های دانشجویی در سطح دانشگاه‌ها افزایش یافته است.

در روزهای گذشته دانشجویان دانشگاه‌های علم و صنعت و تهران از جمله دانشجویانی بودند که با پخش اطلاعیه و تراکت به استقبال این روز رفتند.

بیانیه جمعیِ جوانان و دانشجویان چپ‌ ایران در تبعید در آستانه ۱۶ آذر ۱۳۸۹

بیانیه جمعیِ جوانان و دانشجویان چپ‌ ایران در تبعید در آستانه ۱۶ آذر ۱۳۸۹: آنان که اینده را می‌سازند، آینده‌ای به رنگ سرخ انقلاب

بگذارید این وطن رویایی باشد که رویا پروران در رویای خویش‌داشته‌اند.ــ

بگذارید سرزمین بزرگ و پرتوان عشق شود

سرزمینی که در آن، نه شاهان بتوانند بی‌اعتنایی نشان دهند، نه ستمگران اسباب‌چینی کنند

تا هر انسانی را، آن که برتر از اوست از پا درآورد.

(لنگستون هیوز)

اکنون نهال ۱۶ آذر آن‌قدر قد کشیده است ، که تاریخ معاصر ما را برای برگ‌های جوانش معنا کند. تاریخی که اگر چه لبریز از کشتار و خفقان و سرکوب و سلول، اما یکدم تُهی از مبارزه‌ و جنبش‌ها برای رهایی نبوده است. جنبش‌دانشجویی همواره از پیشتازان مبارزه برای تغییر وضع موجود بوده و در کشاکش نبردهای اجتماعی، بیشترین هزینه‌ها را پرداخته‌است.